twoja pierwsza styczność z COMĄ

[narCOMAnka]

Miałam chyba gdzieś ok. 16 lat. Pamiętam jak powiedziałam kuzynowi, żeby nagrał mi płytkę z dobrym rockiem jak się wyraziłam no i włożyłam ją do odtwarzacza a tu leci "Spadam". Już gdzieś wcześniej obiła mi się o uszy taka nazwa jak Coma, ale wyłącznie kojarzyłam ją właśnie z tym kawałkiem. Przy słuchaniu stwierdziłam, że jest to strasznie melancholijna piosenka i nawet połowy nie wysłuchałam i przełączyłam dalej. W ogóle mi wtedy ta muzyka nie przypadła do gustu. Potem do Comy próbowała mnie przekonać koleżanka z liceum i proponowała bym przesłuchała ich płytę. Powiedziałam jej wtedy, że tego nie będę słuchać, bo mi się nie podoba i już. Teraz mi to wypomina haha Jak poszłam na studia, to miałam takiego kolegę w grupie, który wręcz był fanatykiem Comy i nadal zresztą jest. Udostępnił na facebooku utwór "Piosenka pisana nocą". Pamiętam, że wtedy bardzo spodobał mi się ten tytuł no i nie zwróciłam większej uwagi na to, że to ta nielubiana przeze mnie Coma ( właściwie to od Piotrka utwór), puściłam i się zakochałam. Chyba dzień później usłyszałam w radiu Leszka Żukowskiego i pomyślałam: Przecież to Coma! I w niedzielę 13 lutego 2011 roku dokładnie, siedziałam pół dnia i słuchałam kawałków Comy. Teraz nie potrafię bez nich żyć. Do trzech razy sztuka jak to mówią W moim przypadku chyba musiałam dorosnąć do takiej muzyki. Żałuję trochę, że tak późno, ale ważne, że w ogóle to się stało, bo dzięki muzyce Comy moje życie jest piękniejsze