teksty / cytaty

[BezkarnieCytrynowa]

jako, że tekściarska twórczość Roguckiego budzi wiele emocji, nierzadko sprzecznych, proponuję, by się tu dzielić swoimi ulubionymi krótkimi cytatami z piosenek, ale też całymi zwrotkami, tekstami... oczywiście nie trzeba ograniczać się do jednego tylko, bo to byłoby na pewno bardzo trudne

[Cominiarka]

Ostatnio najbardziej chodzi mi po głowie tekst Ekharta, szczególnie początek:

Czas ostatnich już nocy schyłku lata
Wiem, że od lat nie mieliśmy o czym porozmawiać
Nie wiem, czy znasz burzące się dzieło swojej woli
Bardzo bym chciał powoli o wszystkim Ci przypomnieć

Na pewno kształty, barwy, dźwięk i smak
Na pewno zapach czerwcowego dnia
Na pewno zarys ogólnego tła
To dobry pomysł
Na pewno wiara, że istnieje świat
Na pewno wieczny i że nawet Ja
Jeżeli zechcę mogę trafić tam
To dobry pomysł

Patrz, jak cudnie przelewa się urodzaj
Cały ten świat, bezkarnie przewlekła Hipertrofia

Nawet, jeśli tylko błoto i przedwieczny kurz
Krążą ponad głową, nawet jeśli umarł Bóg
Każdy proton tęskni za istotą Absolutu...

Bo taka trochę sentymentalna bestia ze mnie, ech

[Rysiek]

lubię tekst do "daleka droga do domu":

Pierwszy podmuch wiosny budzi lęk.
Porcja ciepłych złudzeń przenika do serc.
Ptaki oszalałe fruną z drzew.
Mocniej czuję każdy mały smak
i żal, każdy strach
i gniew.

Ile jeszcze we mnie wiary,
Ile jeszcze we mnie samym sił,
Na nowe dni, ile szans.
Ile jeszcze we mnie wiary,
Ile jeszcze we mnie samym sił,
By dalej żyć w taki czas.

Obezwładniająca siła dnia,
Siła, z jaką w miastach, odradza się maj.
Chciałoby się zacząć jeszcze raz,
Chciałoby odnaleźć zmarnowany czas,
Utracony w nas.

i do "ostrość na nieskończoność":

Pierwszy podmuch wiosny budzi lęk.
Porcja ciepłych złudzeń przenika do serc.
Ptaki oszalałe fruną z drzew.
Mocniej czuję każdy mały smak
i żal, każdy strach
i gniew.

Ile jeszcze we mnie wiary,
Ile jeszcze we mnie samym sił,
Na nowe dni, ile szans.
Ile jeszcze we mnie wiary,
Ile jeszcze we mnie samym sił,
By dalej żyć w taki czas.

Obezwładniająca siła dnia,
Siła, z jaką w miastach, odradza się maj.
Chciałoby się zacząć jeszcze raz,
Chciałoby odnaleźć zmarnowany czas,
Utracony w nas.


chyba te najbardziej, serio. a z krótszych cytatów to "druga zero trzy, nie ma dokąd iść"... piękne i często u mnie prawdziwe.

[BezkarnieCytrynowa]

A jeśli w imię Boga zechcesz iść
Zostaw po drodze niepotrzebny krzyż
Miłości, nadziei naładuj w kieszenie i chleb
Potem idź, gdzie chcesz
Aż najmniejsza z dróg
Dotknie twoich stóp
Wtedy stań na najwyższej z gór
I połknij wiatr, byś wykrzyczeć mógł

Ja tańczę, a niebo, niebo gra
Ja śpiewam, prze-niebieski czas




no i OCZYWIŚCIE całe "popołudnia bezkarnie cytrynowe"!

[matrani]

Z tekstami Roguckiego bywa różnie, zdarza mu sie brzmieć trochę dziwnie... na przykład gdy zastrzelił sie październikiem w łeb... niby metafora ładna, ale troche koślawa jednak. Herbata co wznosi krzyk u sąsiada to też jak dla mnie taki przejaw lekkiej przesady. Ale poza tym bardzo lubie, można wyczuć nutkę poetyki w jego tekstach i dużo przekazu. Co przecież jest najważniejsze.

[Cugor]

Ja osobiście uważam teksty Roguckiego za niewypał w większości przypadków. Facet ma jakąś smykałkę do pisania, ale zwykle robi z tego jakieś niesamowite dziwadła tylko po bo ty było to jak najbardziej "poetyckie" . Czasami to aż nie chce mi siętego słuchać i wyłączam kawałek w połowie bo tak mnie drażnią jego wypociny.


Marzy mi się płyta z wersjami intrumentalnymi utworów.

[Cominiarka]

nauczyłem się umierać w sobie, nauczyłem się ukrywać cały strach

to ja, ten sam, od tylu lat sam... bo ciebie mi brak, ciebie mi brak...

<3

[BezkarnieCytrynowa]

Bezkarne żółte południe oddycham przytomnie
Przeważnie pijemy wódkę przy stole w ogrodzie
Niestraszne kosmiczne dziury i groźba wieczności
To zabawne jak nic nie znaczyłby świat bez miłości

ahhhh <3

[Sosenek]

Kurcze, założyłem podobny wątek gdzie indziej... MOże moderator połączy te dwa wątki? Nie wiem, czy jest taka możliwość.

[martynika]

W tamtym ciemnym domu pojawiły się, nie wiedzieć skąd, świetliste cienie.
Potem nagły wstrząs, obezwładnił nas nieznośny blask - ogniste lśnienie.

Prześwietlone oczy, prześwietlone neonami łby, tęczowe włosy.
Prześwietlony byt, ultrafioletowe łzy i my, jak prześwietlony film.

Cały tekst jest piękny, ale metafora prześwietlonego filmu jest moim zdaniem mistrzowska Nikt mi nigdy nie wmówi, że Coma ma słabe teksty. Są poruszające do głębi.